Ogrzewanie postojowe ma w slangu motoryzacyjnym swoją swojsko brzmiącą nazwę - piec. Tak naprawdę określenie to bardzo pasuje do nagrzewnicy postojowej, która tak jak piec spala paliwo i wytwarza ciepło kierowane do odpowiedniego miejsca (kabiny, wnętrza, skrzyni ładunkowej). Proces spalania, który odbywa się niezależnie od pracy silnika, sterowany jest elektrycznie (w starszych wersjach nagrzewnic) i elektronicznie (np. w ogrzewaniu Webasto).
Efekty działania urządzenia są takie same jak w przypadku zwyczajnej nagrzewnicy. Ale nagrzewnica samochodowa jest mniej wydajna, mniej sprawna i całkowicie zależna od pracy jednostki napędowej - pracuje tylko wraz z nią.
Tymczasem ogrzewanie postojowe jest w pełni niezależne, a efekty jego pracy dużo szybciej zauważalne. Dodatkowa nagrzewnica postojowa może pracować w nocy. Dzięki temu w zimowy poranek wnętrze pojazdu jest ciepłe - sprawa nieosiągalna dla zwykłej nagrzewnicy.
Ponadto ogrzewanie postojowe poprawia bezpieczeństwo kierowcy, gdyż w pojeździe z tym urządzeniem szyby nie pokrywają się szronem, parą ani lodem. Kolejną zaletą jest oszczędność paliwa, które marnujemy na uruchomienie i rozgrzanie jednostki napędowej. Szacuje się, że wielkość zużycia dwóch takich rozruchów pochłania paliwo, na którym można przejechać kilkaset kilometrów.